In het ziekenhuis wordt de borstvoeding opgestart, tenminste als je niet thuis bevalt.
En ik kan met tevredenheid zeggen dat de opstart informatie de laatste 18 jaar flink verbeterd is, en meestal op de grootste lijnen correct is.
En toch blijft er een maar...
In het ziekenhuis bestaan er 3 shiften: vroege, late en nachtshift. Met telkens andere vroedvrouwen.
In de ochtend lopen er verschillende collega's rond, in de avond iets minder en in de nacht is het rustig met 1 collega.
Maar elke collega is een vroedvrouw met eigen ervaringen en keuzes.
Ze hebben allemaal dezelfde basis opleiding en bijscholingen gehad en kennen het protocol van hun afdeling, en dan komt het...
Er zijn collega's zonder kinderen en eigen ervaringen.
er zijn collega's die bewust voor flesvoeding hebben gekozen bij hun eigen kinderen.
er zijn collega's met geslaagde borstvoeding periode en met gestarte borstvoeding die door omstandigheden zijn moeten overstappen op kunstvoeding.
En dat is allemaal oke.
Het enige is dat het kan zijn dat je elke keer bij een hulpvraag een andere collega naast je bed staat met eigen inbreng, aanpak en omgooien van wat je al aan het doen was ( op aanraden van een vroedvrouw).
Dit kan door alle soms tegengestelde informatie je flink onzeker en van slag brengen.
Ik hoor wel eens mama's zeggen: de borstvoeding loopt nog niet optimaal, dus ik blijf een beetje langer in het ziekenhuis.
Mijn hart maakt dan een angstig sprongetje... daar langer blijven heeft niet altijd als positief effect dat de borstvoeding beter verloopt.
Naar huis komen zorgt ervoor dat er rust ontstaat en je dichter bij jezelf komt. Je hebt te luisteren naar je instincten die reageren op de behoefte van je baby.
en je hebt... mij... 1 vroedvrouw zonder strakke protocollen. Mijn grootste protocol is: observeren van moeder en baby. Horen naar jouw verhaal van afgelopen dagen en daarbijhorende adviezen. Onderzoeken wat de hulpvraag is en ontdekken wat jouw verlangen/grenzen zijn van vandaag.
En dan maken we samen het protocol van de komende 24u op. In samenspraak en met mogelijkheden die daar ook bij kunnen horen. Zodat jij met handvaten aan de slag kunt gaan, kunt voelen wat voor effect dat heeft op jezelf en je emotionele gestel en wat kunt afwijken stel dat het toch niet 100% passend zou zijn voor die 24u.
en dan kom ik terug...
bekijk het gewichtje van jullie baby, hoe is het met plassen en ontlasten. Daarna naar gedrag en hoe jij dingen beoordeeld. Hoe vind jij hoe die 24u is gelopen, wat is er veranderd? Hoe reageren je borsten, tepels en de melk productie... Vond je het haalbaar en waar/wat niet? En dan gaan we verder.
Ofwel met dezelfde tactiek, ofwel passen we aan daar waar nodig is. Zonder heel het systeem om te gooien omdat het niet werkend zou zijn. Nee, we gaan ministukjes aanpassen op zoek naar de juiste oplossing en binnen de medisch gezonde grenzen en jouw limieten.
Ik vang emotionele tranen op, ik bekrachtig jouw kunnen, ik benoem jouw sterke moederinstincten en geef woorden aan wat er spontaan gebeurt.
Het is een reis die we samen aangaan en bij elke stap zijn er nieuwe wegen mogelijk.
Je hangt niet vast en mag elk moment anders beslissen. En ik heb respect voor elke beslissing die jij neemt.
Strakke protocollen met snelle resultaten geven het averechtse effect als jij dit niet ziet zitten. Ik heb liever dat je 4 weken er over doet om ergens te geraken en dan nog steeds borstvoeding geeft,
dan een strak protocol met effect binnen 2 dagen, maar jij het na 1 dag opgeeft en overstapt op kunstvoeding.
Want elke slok moedermelk die bij je baby geraakt zorgt voor een gezonde boost.
en weet je:
Een gelukkige moeder is de basis van een gelukkige baby.
Wens je een knusse borstvoeding periode toe.
Liefs
Els
Opmerkingen